Szukaj
Close this search box.

Osteopatia najczęstsze pytania

Aby dokładnie określić różnice należy
zrozumieć na czym polega osteopatia. Osteopatia jest bowiem sposobem uprawiania
medycyny ogólnej za pomocą technik manualnych w konkretnej filozofii. Opiera się na
szeroko pojętej wiedzy z zakresu anatomii i fizjologii człowieka. Jedno z fundamentalnych
założeń osteopatii mówi, że wszystkie procesy zachodzące w ludzkim ciele są ze sobą
powiązane na wielu poziomach, fizycznym emocjonalnym, itp..

Z kolei fizjoterapia skupia się
na przywracaniu do pełni sprawności fizycznej po urazach, operacjach, chorobach. Zadaniem
obu tych dziedzin jest poprawa zdrowia i pomoc pacjentowi w powrocie do samodzielnego
funkcjonowania, jednak w przypadku osteopatii widać znacznie bardziej złożoną formę
leczenia, która, jak już wspomniano powyżej, obejmuje zarówno dobrostan fizyczny jak i
psychiczny pacjenta.


Kiedy wybieramy się na wizytę, warto zabrać ze
sobą wszystkie badania jakie posiadamy: zdjęcie RTG, wyniki rezonansu magnetycznego lub
tomografu, wynik USG, badania krwi. Przyjmowane na stałe lekarstwa warto spisać na
kartce, aby o nich nie zapomnieć w trakcie rozmowy ze specjalistą.

Należy pamiętać, że
osteopata pracuje z pacjentem jako całością i pomimo, że pacjent skarży się np. na
dolegliwości bólowe szyi lub ramienia, może zostać poproszony o rozebranie się do bielizny.
Mając na uwadze swoją wygodę oraz poczucie komfortu warto ubrać się w wygodną,
swobodną bieliznę lub dwuczęściowy kostium kąpielowy. Podczas wywiadu terapeuta może
zadawać wiele różnych pytań, dlatego można wcześniej w domu na spokojnie zastanowić się,
czy ból pojawia się częściej rano czy po południu, czy przed czy po wysiłku, czy jest jakaś
pozycja kiedy ból się zmniejsza lub zwiększa, jaki to jest ból (kłujący, rozpierający, ciągnący,
tępy itp.).

W trakcie badania terapeuta będzie dotykać ciała pacjenta, zadawać pytania,
oglądać pacjenta podczas wykonywania konkretnych ćwiczeń. Najważniejszą kwestią w
trakcie wizyty będzie jednak umiejętność rozluźnienia się i zaufania terapeucie. Dzięki
uspokojeniu ciała i emocji techniki stosowane przez osteopatię będą przynosić oczekiwane
rezultaty i skutecznie zniwelują przykre dolegliwości.


Osteopata nie może

wykonywać zabiegów typowych dla lekarzy, czyli podawanie lekarstw lub wykonywanie
zabiegów operacyjnych. Również wypisywanie recept oraz skierowań do poradni
specjalistycznych nie leży w zakresie kompetencji terapeuty. Osteopata może odesłać
pacjenta do lekarza specjalisty, jeśli po wywiadzie i badaniu stwierdzi taką potrzebę,
jednakże droga ta odbyć się musi standardowym trybem poprzez lekarza rodzinnego.
Przykładowo, pacjent z dolegliwościami bólowymi głowy po wstępnej rozmowie i badaniu
może zostać skierowany na konsultację do odpowiedniego specjalisty, kiedy badanie ujawni
istnienie ryzyka poważniejszej choroby.

Badanie osteopatyczne stanowi kluczowy element
diagnozy. Badanie to daje bezpośredni wgląd w schorzenie pacjenta i nazywane bywa
„osłuchaniem ciała dłońmi”. Dopiero po dokładnym badaniu zapada decyzja o kwalifikacji
danego problemu oraz możliwościach leczenia. Po stwierdzeniu określonych dysfunkcji w
organizmie pacjenta, poddawany jest on odpowiednim technikom terapeutycznym.

W
przypadku osteopatii należy mówić o szeroko pojmowanym przywracaniu zdrowia jako
przywracaniu równowagi w organizmie. Techniką leczniczą jest terapia związana z dotykiem,
która umożliwia uruchomienie całej kaskady pozytywnych procesów naprawczych w ciele
pacjenta. Poprawa sprawności układu ruchu pozytywnie oddziałuje na układ krążenia, układ
nerwowy oraz zwiększa odporność. Działanie może przebiegać również w drugą stronę, tzn.
unormowanie ruchliwości narządów wewnętrznych np. wątroby może zmniejszyć
dolegliwości bólowe w piersiowym odcinku kręgosłupa, skąd pochodzi unerwienie tego
narządu.

Doświadczony osteopata widzi to, co dla pacjenta jest kompletnie nieoczywiste, a w
konsekwencji nieskontrolowane i nieleczone. Dlatego właśnie warto udać się do zaufanego
specjalisty!


Istnieje wiele korzyści płynących z tej terapii, a
największymi zaletami są:


  • zabiegi wykonywane są w sposób bezbolesny i bezinwazyjny;

  • terapię można zastosować zarówno w stanach ostrych jak i przewlekłych dolegliwości
bólowych;

  • terapia przebiega bez stosowania dodatkowych lekarstw lub suplementów diety;

  • terapia lecznicza wpływa korzystnie na naturalne procesy naprawcze organizmu, nie
potrzeba dodatkowych bodźców;


  • dolegliwości są eliminowane, przyczyna dolegliwości jest usuwana, a nie wyciszana lub
leczona wyłącznie objawowo;

  • terapia jest całkowicie naturalna i bezpieczna.



 

Czy są skutki uboczne i przeciwwskazania?

Czasami po zabiegu osteopatycznym pacjent
może odczuwać zmęczenie, osłabienie, rozbicie lub lekkie nudności i inne niewielkie
podobne objawy. Nie należy się nimi martwić , ponieważ są one przejściowe i niegroźne.
Wystąpienie powyższych objawów można wytłumaczyć jako zmęczenie organizmu
zmuszonego do zmiany organizacji dotychczasowych zasad nieprawidłowego
funkcjonowania. Absolutnym obowiązkiem osteopaty przed zastosowaniem jakiejkolwiek
techniki leczniczej jest przeprowadzenie wnikliwego wywiadu z pacjentem, ponieważ istnieje
kilka podstawowych przeciwwskazań do wykonania zabiegu:


  • ciąża zagrożona, bez diagnostyki lekarskiej;

  • ZZSK, RZS w stanie ostrym (techniki bezpośrednie);
  • poważna choroba psychiczna;

  • brak zgody pacjenta.


Techniki wykorzystywane w osteopatii można
podzielić na bezpośrednie i pośrednie. Bezpośrednie polegają na oddziaływaniu na tkankę
czy narząd w celu poprawy jego ruchomości, normalizacji napięcia, poprawy przepływu krwi i
limfy. Z kolei techniki pośrednie polegają na odchodzeniu od bariery ruchu w kierunku
maksymalnego rozluźnienia tkanek. Dzięki temu dochodzi do rozluźnienia tkanek np.
okołostawowych bez konieczności bezpośredniej manipulacji na stawie. Połączeniem tych
dwóch technik jest technika energii mięśniowej, ponieważ terapeuta doprowadza do granicy
ruchu w stawie i prosi pacjenta o wykonanie napięcia konkretnych mięśni.


Osteopatia jako terapia lecznicza została odkryta ponad 140 lat
temu i rozwija się prężnie do dnia dzisiejszego. Polecana jest jako nieinwazyjna, bezpieczna
forma terapii dla bardzo szerokiego grona pacjentów. Osteopatia wymaga od terapeuty
ogromnej wiedzy w zakresie anatomii i fizjologii człowieka, ponieważ łączy w sobie obszary
nauk z biologii, chemii, fizyki i medycyny. Dodatkowo osteopatia wymaga znajomości
specjalistycznych procedur diagnostycznych i całościowego oraz indywidualnego podejścia
do każdego pacjenta.

Połączenie umiejętności i wiedzy oraz traktowanie organizmu
człowieka jako nierozerwalnej całości daje wysoce satysfakcjonujące rezultaty, nawet w
wymagających przypadkach.